در هفدهم ربیع الاول
فرشتگان عرش، در انتظارند تا سرزمین مدینه از درخشش ششمین آفتاب امامت، منور شود.
در خانه امام محمد باقر علیهالسلام ، چشمه چشمهای منتظر میجوشد
تا از دیدن رخسار کودکی یوسفجمال، زلال شود.
سپیده صبح صادق، دمیده از سمت اشراق مدینه! لعل لب فرشتگان، مترنم از نوای خوش بشارت است؛
دشتی از اقاقیا و داوودی، تا پای خانه پرنور باقرالعلوم صف کشیدهاند و
چشم دوختهاند بر جمال بیمثال گل تازه دمیدهاش.
عاقبت، انتظار به پایان میرسد.
ششمین حجت خدا چشم برجهان میگشاید.
سلام بر تو ای خزانه دانش خداوند، ای ششمین ستون معرفت،
ای آن که خون زلال فضیلت وعلم، در رگهای تو جریان دارد.
سلام بر تو که هفدمین روز ربیع، با گامهای نورانیات آغاز میشود و خاک مدینه را تپشهای مقدس
قلبت به شکفتن می‌خواند. تو صادق آل محمدی، آن گونه بزرگی که خجستگی ولادتت،
با میلاد بزرگْ پیامبر خداوند مقارن شده است.
هنوز صدای رسای تدریست، گوش فرزندان تاریخ را مینوازد و شاگردانت، برجستهترین چهرهها در
گستره علوم فقهی و طبیعی به شمار میروند. تو آن رود بزرگی که تا جهان باقی است،
مذهب سر فراز تشیع، از شعبه های پاکش سیراب خواهد شد.
امروز، روز میلاد مشق دانایی است؛ روز تحریر حکمت و شکفتن معرفت.
حجت ششم! مسجد مدینه، آذین شده است برای طلوع انوار آسمانی فقه تو.
ستونهایش، گوش سپرده اند، شیوایی کلام فاضلانه ات را.
وجب به وجب زمین مدینه، عطر ملکوت گرفته است.
فقه، میجوشد از لحظههای پرنور و صادقانهات.
مکتب توحیدیات، در لحظه لحظه «شیعه بودن» شناور است.
یک عمر، درّ گرانبهای احکام خدا، از صدف «قال الصادق» تو تراویده است.
«قال الصادق»های تو، ستاره پاشیده است بر تارک چند صدسال اجتهاد و فقاهت.
مولا جان! شیعه اگر زنده است، شیعه اگر پویاترین مکتب دنیاست، شیعه اگر اوج گرفته بر
آسمان بالندگی، همه به یمن تلألوی علم لدنی توست.
جشن خدا بـه وسعت دنیا مبـارک است
تکرار عیـد دیگـر «طاهـا» مبـارک است
در لیلـــۀ ولادت پیغمبــــر عظیــــم
میـلاد علـم و دانش و تقوا مبارک است
بـر «باقـرالعلـوم» کـه آیینـۀ خـداست
دیــدار روی حـیِّ تعالـی مبـارک است
عیــدِ ولادتِ ششمیـن حجّــت خــدا
بر احمد و به حیدر و زهرا مبارک است
آییـن مـاست جعفـری از لطـف کبـریا
این عید عید ماست که بر ما مبارک است
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
.gif)
آمار
وب سایت:
